Monopoly




Op 5 januari 1904 vroeg Elizabeth Magie patent aan op het bordspel The Landlord's Game (Het Spel van de Huisbaas) en ging daarmee naar de Parker Brothers, een spellenfabrikant, maar het spel werd afgewezen.

Charles B. Darrow, een werkloze verwarmingsmonteur uit de Verenigde Staten, liet in 1934 het spel zien dat wij nu als monopoly kennen. Hij gebruikte The Landlord's Game als voorbeeld voor monopoly. De bedelarmband van zijn vrouw gebruikte hij voor de pionnen. Daarom zijn er in de traditionele monopolyversies strijkijzertjes en vingerhoedjes in plaats van gewone pionnen. Ook Darrow ging naar Parker Brothers, maar in zijn spel zagen ze ook niks. Hij liet in 1934 5000 spellen drukken in een warenhuis in Philadelphia. Die werden razendsnel verkocht. Een jaar later toonde Parker Brothers toch interesse. Charles B. Darrow stierf als multimiljonair. Ook Parker Brothers werd er niet armer van: het eerste jaar van de productie werden er meer dan een miljoen exemplaren verkocht. De Britse speelgoedfabriek Waddingtons was datzelfde jaar enthousiast. En zo ging monopoly de hele wereld rond.
Geld

In de oorspronkelijke versie werd in het spel met dollars betaald. In de versies die in andere landen werden uitgegeven, werden dat ponden, guldens, franken en andere munteenheden. In 1992 werd een speciale ECU-versie op de markt gebracht.

Soms werden de bedragen verhoogd door een aantal nullen toe te voegen. Zo werd in 1961 een Nederlandse versie uitgegeven waarin alle bedragen honderd keer zo hoog waren, iets dat door de oude liefhebbers van het spel niet gewaardeerd werd


0 reacties:

Een reactie posten

 

Blogger news

Blogroll

About